Pasma świetlne płaskie a łukowe – czym się różnią?

Dachowe pasma świetlne to elementy o znaczeniu architektoniczno-funkcjonalnym, które są powszechnie wykorzystywane w przypadku budynków o różnym przeznaczeniu – zarówno prywatnych, jak i publicznych. Nowoczesne układy tego typu zapewniają doskonałe właściwości doświetlające, a także izolacyjne.

Zarówno pasma świetlne płaskie, jak i pasma świetlne łukowe mają na celu doprowadzenie do wnętrza budynku światła słonecznego. Układy tego typu są zdolne do dostarczenia większej ilości naturalnego promieniowania w porównaniu do klasycznych okien, a przy tym mogą także zapewniać odpowiedni poziom światła oraz usprawniać cyrkulację powietrza we wnętrzach budynków. Prawidłowo zaprojektowane i wykonane pasma mają znaczny wpływ na minimalizację wydatków związanych ze zużyciem energii oraz zwiększenie komfortu eksploatacji budynków.

Rola pasm świetlnych

Pasma świetlne mają za zadanie wprowadzenie naturalnego światła do wnętrza budynku, a tym samym zmniejszenie potrzeby korzystania z jego sztucznych źródeł. Dzięki ich zastosowaniu jest możliwe obniżenie kosztów związanych z użytkowaniem obiektu. Zaplanowanie odpowiedniej liczby dobrze rozmieszczonych pasm świetlnych umożliwia znaczne ograniczenie zużycia energii elektrycznej.

Naturalne światło słoneczne jest mniej szkodliwe dla wzroku i pozytywnie oddziałuje na użytkowników znajdujących się we wnętrzach doświetlanych pomieszczeń. W niektórych przypadkach rola pasm świetlnych na dachu jest szersza i obejmuje także wentylację i przewietrzanie budynku. Pasma oświetleniowe mogą być instalowane jako uzupełnienie lub zamiennik klasycznych okien elewacyjnych. Ich zastosowanie ułatwia spełnienie wymagań dotyczących oświetlenia dziennego i zapewnia dopływ znacznie większej ilości światła w porównaniu do okien pionowych.

Pasma świetlne łukowe

Klasycznym przykładem pasm świetlnych są układy łukowe. Doświetlenia tego typu, jak sama nazwa wskazuje, mają formę wypukłego łuku. Obły kształt jest uznawany za największą zaletę konstrukcji. Uwypuklenie i nachylenie względem podłoża uniemożliwia bowiem zaleganie wody opadowej i śniegu.

Dachowe pasma świetlne łukowe to najczęściej wybiera opcja. Łukowy kształt jest uważany za pasujący do większości stylów budynków. Ze względu na niewielki ciężar własny pasm oraz ograniczone ryzyko zalegania wody i śniegu, układy te nie powodują znacznego zwiększenia obciążeń branych pod uwagę podczas wymiarowania szczytowej przegrody budynku.

Wygięta w łuk konstrukcja pasma charakteryzuje się znaczną sztywnością i wydajnością w przenoszeniu obciążeń. Dzięki temu jest możliwa efektywna optymalizacja żeber – elementów usztywniających cały układ. W zależności od zaplanowanego wariantu, pasma świetlne łukowe mogą być opierane na wcześniej przygotowanej konstrukcji wsporczej lub mieć formę samonośną. W drugim przypadku wykonanie podpór ogranicza się do zapewnienia punktowych podparć w rozstawie co kilka metrów.

Wyniesione ponad powierzchnię szczytowej przegrody pasma świetlne mogą mieć również przekrój trójkątny. Układy tego typu charakteryzują się podobnymi funkcjonalnościami, jak naświetla łukowe i zazwyczaj są stosowane na budynkach objętych ochroną konserwatorską, w których dąży się do zachowania pierwotnej formy wizualnej.

Pasma świetlne płaskie

Dachowe pasma świetlne płaskie to w praktyce układy ryglowo-szprosowe. Konstrukcje tego typu z reguły są stosowane w wielkopowierzchniowych obiektach handlowych i mogą obejmować całą powierzchnię szczytowej przegrody. Płaskie układy doświetlające ze szkłem, podobnie jak pasma z wypełnieniem z poliwęglanu, zapewniają efektywne doświetlenie wnętrza budynku. Układy tego typu charakteryzują się jednak większym ciężarem własnym. Nieznaczne nachylenie konstrukcji ryglowo-szprosowych uniemożliwia sprawne zsuwanie pokrywy śnieżnej, co może powodować czasowe obniżenie funkcjonalności naświetla.